Freedom of choice!

Who gives parents the right to decide on their children’s beliefs and religion? NO ONE! Let your children grow up and do their own research before they choose. Let them choose for themselves!
Freedom of choice is a HUMAN RIGHT!

Share this and spread the word!

No more brainwashing!
No more forced decisions!
We support FREEDOM!

Random Thoughts V

I've been different my entire life.

Did you just fucking notice?

Παλιές εμπνεύσεις

Δεν ήμουν
Δεν είμαι
Δε θα είμαι . . .
Και στην τελική
Δε γουστάρω να είμαι !

-

I wasn't
I'm not
I won't be
And to be honest . . .
I don't want to be !


θυμάμαι ήμουν 16-17 χρονών όταν είχα γράψει αυτή την ατάκα πάνω στην τσάντα μου. . . μεγάλες στιγμές και εμπνεύσεις . . .

-

I recall I was 16-17 years old when I wrote this quote on my school backpack . . . important moments and inspiration . . .

Random Thoughts IV

«The moment I stop singing is the moment I stop breathing»

University Life Diary I

I created this blog a couple of years ago to share my experiences, views and randomness with anyone that was interested in reading them.

Lately I've been feeling intense pressure from Uni. I've been studying non stop. I've been sleep deprived. I've lost weight because I didn't eat at all.

I was expecting the Christmas break with all my might hoping to get some rest and spend sometime with my family and friends in Greece. 

Being a student in London -especially when you're a foreigner- isn't an easy task. Not only shall you speak English well enough to support your academic studies but you shall also be aware of the 'etiquette' British people follow in their everyday lives.

When I left Greece for the first time, when I left Athens for the first time to chase my dream in music I thought London was the place to be. I -as most foreigners do- considered London to be a paradise of all sorts. London is a marvelous city. It's Europe's metropolitan centre. You can find anything you can imagine there. There are so many choices, so many different people. You can visit exquisite museums, parks and monuments. 

Nevertheless when you live in London for more than a year you'll realise shortly that this is the 'glossy' side of London. Rent is too high, studying fees are too high, living expenses are beyond high and traveling expenses are ridiculously high. You'll probably wonder in which criteria this conclusion is based on. I am Greek, therefore I compared Greek prices to British prices. Yes, I know this is stupid as British people get paid more than Greek people do. I, though, pay my university fees, living and traveling expenses with money coming from Greece. So for me, London is too expensive. Actually most non British university students consider UK, especially London, a very expensive place.

Londoners are quite uptight, gloomy and you will see many are addicted to alcohol. That was totally different from the mediterranean attitude and way of life I was used to. The weather has a lot to do with it. It's either raining/snowing or being foggy and cloudy. I remember during my first year in London when some people in the halls said 'It's so sunny outside!'. I looked out of my window to see the sun. Yes, you could see the sun, but there were also clouds around it. In Greece when it's sunny it's Sunny.

The most striking difference to me is the food. I think British people eat anything without really caring for the taste, the quality. As far as I am concerned this is blasphemy. :P Food is to be enjoyed. I love cooking and of course eating my mom's food! I love Greek taverns where you can go with your friends and family, talk for hours while eating without any rush. It's even better when the tavern is near the shore and you can see, hear and smell the sea.

I knew comparing two completely different countries wouldn't lead anywhere so I soon stopped. 

The problem was that I still couldn't imagine myself residing in London for ever. Well, I can't imagine myself reside anywhere for ever, but I couldn't even imagine living in London for ten years.

Don't get me wrong, I appreciate what London, what UK has given to the world. Especially when it comes to music. So many genres originated there or got their signature sound there.

I understand better now why even though I think London is a cool place, I wouldn't want to live there for a long time. It can be a bit 'too much' sometimes.

Why am I studying in London then? Because UK universities force you to study a lot. Because their equipment is fucking brilliant! When you study in UK don't expect to have amazing tutors that will guide you through your studies. A couple of your tutors will be alright, most of them will suck ass, but one or two will be superb. However you have to guide yourself through uni. You have to sweat if you want to get good grades. You're paying so you better put that money to some good use.

Plus when in London you are the first one to find out everything that's happening in the music industry -compared to the rest of Europe at least.

I have to admit that thanks to London my music horizons expanded beyond imagination! I challenged myself a lot and surpassed many of my limits. I doubt that could ever happen if I was studying music anywhere in Greece.

London gives you creative freedom; not limitless, but plenty.

The reason why I started writing this article is a panic attack I got this morning when I realised how much studying I got to do.
Well, I already knew deep inside. It's not that I haven't been studying during the Christmas break. It's just that my room in Halls is the only place in the world right now I can concentrate on a whim. When I sit on my black leather chair, in front of my black and white desk, in my black and red room in Athens I just can't concentrate.
I'm reading the same thing for hours without understanding what I'm reading. A playful sun ray catches my attention as it's coming through my shutters. I can hear neighbours shouting to each other from their balconies. Their chatting, gossiping, flirting. . . I know my dad is listening to his little old radio, smoking half a cigarette and drinking a tiny glass of his own red wine. And I know my mom is working on the ground floor -she's an aesthetician. When I'm studying in my uni halls room, I know it's either rainy or cold outside. I know my neighbours are either studying or drinking.

I know many foreigners that study in London and have no friends. They just go there to study. They don't go out or have fun. I feel really lucky I met the people that are my 'London family'. They're Italian, Spanish, Brazilian, Jamaican, Cypriot, Greek, Indian. . . I think the reason why I'm having a good time in London is them. Otherwise I would be a miserable misanthropist locked in my room all day.

Thank you guys!

Love, Peace,

and Coke Zero,

Lara

Έτσι για να περνάει η ώρα

Καιρό είνα να κάνω νέα ανάρτηση και ξέρω ανησυχήσατε ιδιαίτερα!

Μιας και δεν μπορώ να κοιμηθώ λόγω των αθεόφοβων, αγενέστατων και αχρίων Βρετανών γειτόνων μου είπα να γράψω καμιά μαλακία τρώγοντας λεμόνι να περάσει η ώρα.
Εντωμεταξύ έχω φτάσει στο σημείο να μη θυμάμαι να μιλήσω και να γράψω ελληνικά -άτιμο Λονδίνο τι μού'χεις κάνει! Πάλι καλά που υπάρχει και το Google και διαβάζω κανέναν κανόνα γραμματικής!

Ώ πως μου έχει λείψει η μάνα πατρίδα! Τις προάλλες πήρα γιαούρτι ελληνικόν -total της φάγε παρακαλώ- για να πάρω μια γεύση από Ελλάδα. . .
Άρχισαν και τα κρύα εδώ, αλλά αυτό δεν αλλάζει και πολλά! Έτσι κι αλλιώς μέσα κάναμε τα πάρτυ και πριν. Judas, Buddhas και Dalai Lamas turururu αγαπητοί αναγνώστες. Ο Οκτώβρης και ο Νοέμβρης τα είχαν όλα:
-βιαιοπραγίες
-ληστίες
-επιστροφές κλοπιμαίων
-οινοπνεύματα
-ό,τινανισμό
-οπτοκοακουστικό υλικό που δε θα έπρεπε να υπάρχει
-βόλτες στο γκέττο (ή αλλιώς turururu! -α ρε Cartman Θεέ)
-νέες μοναδικές εμπειρίες
-ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες
-δράμα
-ασθένειες
-ψώνια
-εξόδους
κλπ κλπ . . .
Παράπονο δεν έχω τα έχω δει σχεδόν όλα εδώ. Μέχρι και για διασημότητα με πέρασαν προ ολίγων ημερών· τι άλλο θέλω!
Μολαταύτα τίποτα δε συγκρίνεται με την πολυαγαπημένη Αθήνα <3 (και το φαγάκι της μάνας!).

Βέβαια όσο και αν ανυπομονώ να έρθω Αθήνα για τις γιορτές δεν ανυπομονώ καθόλου για τις προθεσμίες της σχολής που καραδωκούν! Ωιμέ ο τρίτος χρόνος είναι πέος. . .

Anyway, ας ελπίσουμε να έχουμε όλοι καλές γιορτές· να έχουμε καλή διάθεση και θετική ενέργεια! Και φυσικά να προλάβουμε τα φοιτητούδια τις προθεσμίες των εργασιών :D


Για να δούμε τι θα δούμε. . .  ! ! !

Φιλάκια στα αυτάκια!!!!


Peace, Love
and Coke Zero,
L

Random Thoughts III

Same shit different day.
Correction: Different shit different day.
But still it's all about shit.

Nostalgia

I want to turn back time to a specific point and live there for ever.

"Amicitiae nostrae memoriam spero sempiternam fore"
(I hope that the memory of our friendship will be everlasting)
Marcus Tullius Cicero.

1 year, 8 months and 19 days have passed,but I still expect to see you running towards the door when I come home.
And every time I remember I won't see you ever again, I won't hear you ever again,I won't touch you ever again.
My heart bleeds and tears come to my eyes, but at least I know you lived happily with me.
I don't believe in love,but if I did I'd bet I loved you so much.

Random Thoughts II

The most dangerous weapon someone can use against you is yourself.

Thoughts Part I

Each and every day I'm trying to accept the fact that humans may suck,but it's worth giving them a chance.
Each and every day I know this fact is a fucking lie.
  

Last Performance of this academic year - Η τελευταία ζωντανή εμφάνιση για αυτό το ακαδημαϊκό έτος

Since Blogspot protects Copyright I decided to upload here the video of my last assessed performance for my 2nd academic year in University.

The song's title is 'Halloween Song'. I wrote the lyrics and melody and my friend Joeun helped me with the music.
The sound quality is really bad, but blame Apple not me  :P

 Εφόσον το Blogspot προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα αποφάσισα να ανεβάσω εδώ το video από την τελευταία βαθμολογούμενη ζωντανή εμφάνιση του 2ου έτους μου στο Πανεπιστήμιο.

Ο τίτλος του κομματιού είναι 'Halloween Song'. Έγραψα τους στίχους και τη μελωδία και η φίλη μου Τζόουν με βοήθησε με τη μουσική.

Η ποιότητα ήχου είναι τραγική, αλλά για αυτό ευθύνεται η Apple κι όχι εγώ :P

Copyright 2011 (c)

This song was written in January 2011

Αυτό το τραγούδι γράφτηκε τον Ιανουάριο του 2011

Thanks for Watching! I hope you enjoyed my performance :)

Ελπίζω να σας άρεσε η εκτέλεσή μου! Ευχαριστώ που την παρακολουθήσατε  :)

Amsterdam again and again! (Greek version only)

Μιλούσα με τον πατέρα μου στο τηλέφωνο τις προάλλες - οι έλληνες γονείς αγωνιούν για την τύχη των ξενιτεμένων τέκνων τους και καθότι μοναχοκόρη η ανησυχία είναι διπλή- και η συνομιλία είχε ως εξής:
-Τι κάνεις παιδί μου? Την παλεύεις εκεί?
-Ε ναι μωρέ την βγάζω όπως μπορώ.
-Θα'ρθεις για Πάσχα?
-Μπα, που λεφτά ρε πατέρα...
-Καλά και θα τη βγάλεις εκεί όλο το Πάσχα?
-Ε όχι κι όλο... Θα πάω πάλι Άμστερνταμ.
-Α βλέπω σου καλάρεσε εκεί.

Ακολούθησαν χαχανιτά από τους γονείς μου και υπονοούμενα τύπου "'Αντε καλά να περάσεις και φέρε τίποτα και από δω" κλπ κλπ.

Μιας και θα με επισκεφτόταν μία φίλη από Ελλάδα, ονόματι Ν της πρότεινα να πάμε παρέα μια μονοήμερη εκδρομούλα Άμστερνταμ. Αφού θα έβλεπε το Λονδίνο να μην έβλεπε και το Άμστερνταμ?
Τελικά καταλήξαμε να πάμε καμιά δεκαριά άτομα. Κάποιοι άκυροι και κάποιοι φιλαράκια.

Οι άκυροι χάθηκαν μέσα στην παραζάλη του ταξιδιού και οι άλλοι περάσαμε αξέχαστες αν και λιγο θολές στιγμές.
Τραυματική εμπειρία ήταν το πήγαινε στο λεωφορείο όπου ένα μυξιάρικο -το βάφτισα Βελζεβούλη- πέρα του ότι δεν μας άφησε να κλείσουμε μάτι, έχεζε και έκλανε και η μάνα του (που είχε άλλα 3 σαν κι αυτό) τού άλλαζε πάνες 2 θέσεις μπροστά από εμάς. Πίκρα σου λέω...

Όταν έχεις ήδη πάρει μια γεύση από Άμστερνταμ το καλό είναι ότι ξέρεις που να πας και δε χάνεις χρόνο.
Green House, Bulldog και Baba γνωστοί προορισμοί και δοκιμασμένοι.

Κατάφερα να βγάλω νοκ-αουτ την παρέα στο άψε σβήσε συνδυάζοντας Super Silver, Amnesia Haze,White Widow και Lemon Haze.
Δε θα ξεχάσω τη Γ να αυτοχαστουκίζεται και να λέει: -Μα αφού δεν πονάω να δες (και χλατσς το αυτοχαστούκισμα)! και -Παρελθόν παρόν παρελθόν μέλλον (τώρα τι εννοούσε μόνο αυτή ήξερε ή ούτε κι αυτή!). Μετά επέμενε ότι έζησε για 2 λεπτά στο παρελθόν.
Ο Λ πάλι ήταν σε ένα συνεχές φρένζι και κωλοχτυπιόταν από το γέλιο σε άκυρες στιγμές. Στιγμές θεικές! Ατάκες που θα μείνουν : I die, I die twice, I dow και I dow twow!

 Άλλο αξιοσημείωτο ήταν που εγώ, ο Λ και η Ν τη βγάλαμε το βράδυ στους δρόμους και ένας άστεγος μας έδινε οδηγίες για το πώς να επιβιώσουμε σαν άστεγοι στο Άμστερνταμ· να έχετε υπόψιν ότι είναι παράνομο να κοιμάσαι στο δρόμο και πρέπει να πας σε μετρό, τρένο για να μη σε πιάσουν,αλλιώς έχει πρόστιμο.

Κατά τη βραδινή μας περιπλάνηση είδαμε σε πρώτη μετάδωση ένα ζευγάρι σε στιγμές στοματικού σεκς.
Λίγο αργότερα εκεί που περπατούσαμε παρατηρώ ότι λείπει η Ν κοιτάω πίσω και βλέπω ότι σωριάστηκε στο πεζοδρόμιο.
-Ρε μαλάκα είσαι καλά?
-Ναι ρε με πήρε ο ύπνος ενώ περπατούσα.

Τα σχόλια περιττά.

Το τι φαγητό φάγαμε δε λέγεται!  Χέζονται στο τάληρο όσοι έχουν φαγάδικα στο 'Αμστερνταμ!

Κάναμε και καμιά 10αριά φορές το γύρο του Red Light District, το οποίο όσες φορές κι αν το δω δε χορταίνω. Μερικές κοπέλες τις θυμόμουν από την προηγούμενη φορά!
Η Γ έκανε και φιλίες με μια πόρνη.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι είχε κωλοζέστη! Μιλάμε κοντομάνικα και πάλι ιδρώναμε! Αφού μαυρίσαμε κι όλας!
Αλλά ό,τι καιρό και να έχει το Άστερνταμ άπαξ και μπεις στο coffee shop δεν έχει σημασία. Χρόνος, καιρός τίποτα δεν έχει να λέει. Το μόνο που μετράει είναι η παρέα. Κι εγώ είχα την καλύτερη!

A for Amsterdam !

Και ναι! Ήρθε η στιγμή που και εγώ επισκέφθηκα το Άμστερνταμ!

H Γ ήρθε και με βρήκε Λονδίνο και μετά από 5 μέρες κρεπάλης την κάναμε με το λεωφορείο για Άμστερνταμ! Δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελείωσω...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι φήμες βγήκαν αληθινές. Be wise...Legalize λέει το ρητό και στο Άμστερνταμ αυτό είναι πραγματικότητα. Έπαθα την πλάκα της ζωής μου όταν βγαίνοντας από την Άσπρη Τουλίπα (το hostel που έμενα) είδα τον κόσμο να πίνει το τσιγάρο του χαλαρά και απενοχοποιημένα.

Όσο για τα coffee shops... Αγαπημένο ήταν το Green House που είναι κοντά στο hostel Meeting Point. Επισκεφθήκαμε και το Bulldog ,το αρχαιότερο coffee shop στο Άμστερνταμ (προσοχή γιατί είναι δύο με το ίδιο όνομα, το παλαιότερο είναι το ακριανό), το Baba (κάντε bong εκεί και θα με θυμηθείτε) και καμιά δεκαριά άλλα που δε θυμάμαι τώρα. Παρατήρησα γενικά ότι κάθε coffee shop έχει τελείως διαφορετική διακόσμηση και μουσική. Είδα από oriental με pop μουσική μέχρι εναλλακτικό με rock μουσική. Μάλιστα ένα που το λέγανε Doors ήταν γεμάτο από posters της μπάντας.

Γενικά υπάρχουν coffee shops για όλα τα γούστα και όλες τις τσέπες. Αν και το ακριβό δε σημαίνει απαραίτητα και ποιοτικό. Προτείνω στους λάτρεις του skunk να δοκιμάσουν white widow, super silver, amnesia haze και black cheese όπως και δήποτε και l.a confidential,greenhouse special, purple haze και bio bubble για κάτι εναλλακτικό. Πολύ ενδιαφέρον έχει η μίξη bio bubble,amnesia haze,black cheese και red libanon hash.

Η πόλη του Άμστερνταμ πανέμορφη,αλλά πολύ κρύο και 20 πόντοι χιόνι δε σ'αφήνουν να κρίνεις αντικειμενικά οπότε θα ξαναπάω για να σχηματίσω πιο ολοκληρωμένη άποψη!
 Πάρα πολύ μου άρεσε και το Red Light District. Οι κοπέλες στις βιτρίνες με τα κόκκινα και ροζ φωτάκια έμοιαζαν εξωπραγματικές! Οι περισσότερες ήταν σαν κούκλες με υπέροχα πρόσωπα και τέλεια σώματα. Μην προσπαθήσετε να τις βγάλετε ποτέ φωτογραφία παρά τη θέλησή τους καθότι κάθε μία έχει στο δωμάτιό της ένα μπουκάλι με βιτριόλι το οποίο δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν. Επίσης μην διανοηθεί κανείς όσο θα είναι στο  δωμάτιο με κάποια από τις κοπέλες να κάνει κάποια εξυπνάδα. Κάθε δωμάτιο έχει κουμπί πανικού το οποίο στέλνει σήμα στην αστυνομία. Με το που θα κάνεις λοιπόν τη μ***κία σου θα έρθουν οι μπάτσοι του Άμστερνταμ και θα σε σαπίσουν - και καλά θα σου κάνουν.

Οι τουρίστες ήταν οι περισσότεροι στην ίδια φάση με μας οπότε κάναμε παρέα με πολλά παιδιά από το hostel που μέναμε και από τα coffee shops που αράζαμε. Υπάρχουν video και φωτογραφίες ντοκουμέντα τα οποία δε δύναμαι να παραθέσω εδώ για ευνόητους λόγους! Οι Ολλανδοί πάλι μας κοιτούσαν με μισό μάτι και δεν ήταν και πολύ ευγενικοί. Πέρα του ότι δεν υπήρχαν πουθενά ταμπέλες στα Αγγλικά και μιας και δεν ομιλώ την Φλαμανδικήν μου βγήκε λίγο η πίστη! Κάτι το οποίο μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι οι Γάλλοι που γνωρίσαμε και 9 στους 10 δε μιλούσαν καθόλου Αγγλικά σε αντίθεση με Ισπανούς, Ιταλούς που τουλάχιστον ήξεραν τα βασικά. Επιπλέον παρατήρησα πολλούς Ασιάτες στα μουσεία και κανέναν σε coffee shop!

Το hostel που μέναμε πιστεύω βοήθησε πολύ λόγω τοποθεσίας (μέσα στο Red Light District) και ατόμων να περάσουμε πολύ καλά. Οι υπάλληλοι ευγενικοί, είχαμε κι ένα ειδύλλιο Γ και ρεσεψιονίστα -αλλά μονόπλευρο καθώς η Γ ήθελε έναν Γάλλο με έξι ονόματα. Μέναμε σε ένα δωμάτιο με άλλα 10 άτομα. Βέβαια, κάθε μέρα έρχονταν και έφευγαν διάφοροι. Γνωρίσαμε από γαμάτα άτομα μέχρι γάματα άτομα όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων. Highlights ήταν όταν κάπου 5 το πρωί ένας 50χρονος από Ν. Αμερική την αμόλησε ενώ κοιμόταν και ο Ασιάτης που κοιμόταν απέναντί του σηκώθηκε και έφυγε μες τη μαύρη νύχτα, εγώ άραξα με έναν παππού από το Περού και έναν τύπο αγνώστης προελεύσεως που μίλαγε Γαλλικά και φυσικά το τελευταίο βράδυ που αράξαμε στο hostel  μαζί με 2 Γάλλους και την κοπέλα του ενός από Καλιφόρνια και 3 άκυρες Aμερικάνες.

Ήταν εμπειρία ζωής και σίγουρα θα καθιερώσω μια φορά το χρόνο να πηγαίνω Άμστερνταμ!

 This was my Amsterdam Experience! 
 Tell me yours!

Χιόνια στο καμπαναριό

Aγαπητοί γνωστοί και φίλοι,

 Σήμερα το έστρωσε στο Λονδίνο! Όμορφα είναι δεν μπορώ να πω. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι το έχουμε δαγκώσει ολίγον τι από το κρύο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως παρότι χιόνιζε εντόνως όλα δούλευαν ρολόι!
Οι Άγγλοι γενικά στο κρύο το έχουν πολύ. Ξέρουν πως να το αντιμετωπίζουν. Τόσα χρόνια εξάσκηση θα μου πεις.

Αλλά ρε παιδιά ειλικρινά! Αυτές οι Αγγλίδες από τι είναι φτιαγμένες; Να κάνει ψ***κρυο και αυτές να τα πετάνε όλα όξω. Και δεν αρρωσταίνουν κι όλας οι άτιμες.

Όλο το βράδυ χιόναγε και στη Δυτική πτέρυγα του κτιρίου που μένω εγ*μιόσαντο ανελεήτως επληροφορήθειν σήμερις. Μία συμφοιτήτριά μου, έξαλλη μου εξηγούσε πως αυτοί που μένουν από πάνω της και αυτοί που μένουν δίπλα της έκαναν αχαλίνωτο σεκς ολονυχτίς και δεν την άφησαν να κλείσει μάτι. Οι διπλανοί μάλιστα είχαν το θράσσος να αρχίσουν τα εναλλακτικά βογγητά όταν τους χτύπησε τον τοίχο μπας και ηρεμήσουν λίγο. Απορρώ με τόσο κρύο πώς μπορούσαν να αποδώσουν τα αρσενικά της υπόθεσης.

Πλησιάζουν οι γιορτές και ενθουσιάζομαι ομολογώ. Το θέμα είναι ότι έχω αρκετές εργασίες για τη σχολή -τις οποίες δεν έχω τελειώσει ακόμα. Αλλά δεν απελπίζομαι συναγωνιστές! Καθότι 16 του μήνα ώρα 22.00 την κάνω για το όμορφο(!) Amsterdam! Ω! ναι! Η γλυκιά αναμονή μου δίνει δύναμη να συνεχίσω!

Καλή επιτυχία σε όλους μας λοιπόν! Όσοι έχετε εργασίες,δουλεύετε ή γενικά δεν την παλεύετε, υπομονή! Τα χριστούγεννα πλησιάζουν!