Μιλούσα με τον πατέρα μου στο τηλέφωνο τις προάλλες - οι έλληνες γονείς αγωνιούν για την τύχη των ξενιτεμένων τέκνων τους και καθότι μοναχοκόρη η ανησυχία είναι διπλή- και η συνομιλία είχε ως εξής:
-Τι κάνεις παιδί μου? Την παλεύεις εκεί?
-Ε ναι μωρέ την βγάζω όπως μπορώ.
-Θα'ρθεις για Πάσχα?
-Μπα, που λεφτά ρε πατέρα...
-Καλά και θα τη βγάλεις εκεί όλο το Πάσχα?
-Ε όχι κι όλο... Θα πάω πάλι Άμστερνταμ.
-Α βλέπω σου καλάρεσε εκεί.
Ακολούθησαν χαχανιτά από τους γονείς μου και υπονοούμενα τύπου "'Αντε καλά να περάσεις και φέρε τίποτα και από δω" κλπ κλπ.
Μιας και θα με επισκεφτόταν μία φίλη από Ελλάδα, ονόματι Ν της πρότεινα να πάμε παρέα μια μονοήμερη εκδρομούλα Άμστερνταμ. Αφού θα έβλεπε το Λονδίνο να μην έβλεπε και το Άμστερνταμ?
Τελικά καταλήξαμε να πάμε καμιά δεκαριά άτομα. Κάποιοι άκυροι και κάποιοι φιλαράκια.
Οι άκυροι χάθηκαν μέσα στην παραζάλη του ταξιδιού και οι άλλοι περάσαμε αξέχαστες αν και λιγο θολές στιγμές.
Τραυματική εμπειρία ήταν το πήγαινε στο λεωφορείο όπου ένα μυξιάρικο -το βάφτισα Βελζεβούλη- πέρα του ότι δεν μας άφησε να κλείσουμε μάτι, έχεζε και έκλανε και η μάνα του (που είχε άλλα 3 σαν κι αυτό) τού άλλαζε πάνες 2 θέσεις μπροστά από εμάς. Πίκρα σου λέω...
Όταν έχεις ήδη πάρει μια γεύση από Άμστερνταμ το καλό είναι ότι ξέρεις που να πας και δε χάνεις χρόνο.
Green House, Bulldog και Baba γνωστοί προορισμοί και δοκιμασμένοι.
Κατάφερα να βγάλω νοκ-αουτ την παρέα στο άψε σβήσε συνδυάζοντας Super Silver, Amnesia Haze,White Widow και Lemon Haze.
Δε θα ξεχάσω τη Γ να αυτοχαστουκίζεται και να λέει: -Μα αφού δεν πονάω να δες (και χλατσς το αυτοχαστούκισμα)! και -Παρελθόν παρόν παρελθόν μέλλον (τώρα τι εννοούσε μόνο αυτή ήξερε ή ούτε κι αυτή!). Μετά επέμενε ότι έζησε για 2 λεπτά στο παρελθόν.
Ο Λ πάλι ήταν σε ένα συνεχές φρένζι και κωλοχτυπιόταν από το γέλιο σε άκυρες στιγμές. Στιγμές θεικές! Ατάκες που θα μείνουν : I die, I die twice, I dow και I dow twow!
Άλλο αξιοσημείωτο ήταν που εγώ, ο Λ και η Ν τη βγάλαμε το βράδυ στους δρόμους και ένας άστεγος μας έδινε οδηγίες για το πώς να επιβιώσουμε σαν άστεγοι στο Άμστερνταμ· να έχετε υπόψιν ότι είναι παράνομο να κοιμάσαι στο δρόμο και πρέπει να πας σε μετρό, τρένο για να μη σε πιάσουν,αλλιώς έχει πρόστιμο.
Κατά τη βραδινή μας περιπλάνηση είδαμε σε πρώτη μετάδωση ένα ζευγάρι σε στιγμές στοματικού σεκς.
Λίγο αργότερα εκεί που περπατούσαμε παρατηρώ ότι λείπει η Ν κοιτάω πίσω και βλέπω ότι σωριάστηκε στο πεζοδρόμιο.
-Ρε μαλάκα είσαι καλά?
-Ναι ρε με πήρε ο ύπνος ενώ περπατούσα.
Τα σχόλια περιττά.
Το τι φαγητό φάγαμε δε λέγεται! Χέζονται στο τάληρο όσοι έχουν φαγάδικα στο 'Αμστερνταμ!
Κάναμε και καμιά 10αριά φορές το γύρο του Red Light District, το οποίο όσες φορές κι αν το δω δε χορταίνω. Μερικές κοπέλες τις θυμόμουν από την προηγούμενη φορά!
Η Γ έκανε και φιλίες με μια πόρνη.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι είχε κωλοζέστη! Μιλάμε κοντομάνικα και πάλι ιδρώναμε! Αφού μαυρίσαμε κι όλας!
Αλλά ό,τι καιρό και να έχει το Άστερνταμ άπαξ και μπεις στο coffee shop δεν έχει σημασία. Χρόνος, καιρός τίποτα δεν έχει να λέει. Το μόνο που μετράει είναι η παρέα. Κι εγώ είχα την καλύτερη!
-Τι κάνεις παιδί μου? Την παλεύεις εκεί?
-Ε ναι μωρέ την βγάζω όπως μπορώ.
-Θα'ρθεις για Πάσχα?
-Μπα, που λεφτά ρε πατέρα...
-Καλά και θα τη βγάλεις εκεί όλο το Πάσχα?
-Ε όχι κι όλο... Θα πάω πάλι Άμστερνταμ.
-Α βλέπω σου καλάρεσε εκεί.
Μιας και θα με επισκεφτόταν μία φίλη από Ελλάδα, ονόματι Ν της πρότεινα να πάμε παρέα μια μονοήμερη εκδρομούλα Άμστερνταμ. Αφού θα έβλεπε το Λονδίνο να μην έβλεπε και το Άμστερνταμ?
Τελικά καταλήξαμε να πάμε καμιά δεκαριά άτομα. Κάποιοι άκυροι και κάποιοι φιλαράκια.
Τραυματική εμπειρία ήταν το πήγαινε στο λεωφορείο όπου ένα μυξιάρικο -το βάφτισα Βελζεβούλη- πέρα του ότι δεν μας άφησε να κλείσουμε μάτι, έχεζε και έκλανε και η μάνα του (που είχε άλλα 3 σαν κι αυτό) τού άλλαζε πάνες 2 θέσεις μπροστά από εμάς. Πίκρα σου λέω...
Όταν έχεις ήδη πάρει μια γεύση από Άμστερνταμ το καλό είναι ότι ξέρεις που να πας και δε χάνεις χρόνο.
Green House, Bulldog και Baba γνωστοί προορισμοί και δοκιμασμένοι.
Κατάφερα να βγάλω νοκ-αουτ την παρέα στο άψε σβήσε συνδυάζοντας Super Silver, Amnesia Haze,White Widow και Lemon Haze.
Δε θα ξεχάσω τη Γ να αυτοχαστουκίζεται και να λέει: -Μα αφού δεν πονάω να δες (και χλατσς το αυτοχαστούκισμα)! και -Παρελθόν παρόν παρελθόν μέλλον (τώρα τι εννοούσε μόνο αυτή ήξερε ή ούτε κι αυτή!). Μετά επέμενε ότι έζησε για 2 λεπτά στο παρελθόν.
Ο Λ πάλι ήταν σε ένα συνεχές φρένζι και κωλοχτυπιόταν από το γέλιο σε άκυρες στιγμές. Στιγμές θεικές! Ατάκες που θα μείνουν : I die, I die twice, I dow και I dow twow!
Άλλο αξιοσημείωτο ήταν που εγώ, ο Λ και η Ν τη βγάλαμε το βράδυ στους δρόμους και ένας άστεγος μας έδινε οδηγίες για το πώς να επιβιώσουμε σαν άστεγοι στο Άμστερνταμ· να έχετε υπόψιν ότι είναι παράνομο να κοιμάσαι στο δρόμο και πρέπει να πας σε μετρό, τρένο για να μη σε πιάσουν,αλλιώς έχει πρόστιμο.
Λίγο αργότερα εκεί που περπατούσαμε παρατηρώ ότι λείπει η Ν κοιτάω πίσω και βλέπω ότι σωριάστηκε στο πεζοδρόμιο.
-Ρε μαλάκα είσαι καλά?
-Ναι ρε με πήρε ο ύπνος ενώ περπατούσα.
Τα σχόλια περιττά.
Το τι φαγητό φάγαμε δε λέγεται! Χέζονται στο τάληρο όσοι έχουν φαγάδικα στο 'Αμστερνταμ!
Κάναμε και καμιά 10αριά φορές το γύρο του Red Light District, το οποίο όσες φορές κι αν το δω δε χορταίνω. Μερικές κοπέλες τις θυμόμουν από την προηγούμενη φορά!
Η Γ έκανε και φιλίες με μια πόρνη.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι είχε κωλοζέστη! Μιλάμε κοντομάνικα και πάλι ιδρώναμε! Αφού μαυρίσαμε κι όλας!
Αλλά ό,τι καιρό και να έχει το Άστερνταμ άπαξ και μπεις στο coffee shop δεν έχει σημασία. Χρόνος, καιρός τίποτα δεν έχει να λέει. Το μόνο που μετράει είναι η παρέα. Κι εγώ είχα την καλύτερη!
