Μ'ακούς;

Πολλές φορές όταν μου λένε να μην παίρνω το μισογυνισμό στα σοβαρά ή ότι είμαι υπερβολική, θέλω να ουρλιάξω:

-Υποφέρω, μ'ακούς;

-Φοβάμαι κάθε άντρα που με πλησιάζει στο δρόμο γιατί πιστεύω ότι θέλει να μου κάνει κακό, μ'ακούς;

-Όταν περπατάω μόνη μου τη νύχτα κοιτάω πίσω μου συνέχεια και κρατάω τα κλειδιά μου σε περίπτωση που μου επιτεθούν, μ'ακούς;

-Όταν αμφισβητείς τη γνώση μου για ένα θέμα το οποίο γνωρίζω, επειδή είμαι γυναίκα, είναι άδικο, μ'ακούς;

-Όταν μου φέρεσαι λες και σου ανήκω ή είμαι ένα κομμάτι κρέας ή δεν είμαι άνθρωπος, εξοργίζομαι, μ'ακούς;

-Όταν δε με προσλαμβάνουν σε μία δουλειά γιατί πιστεύουν ότι είναι πιο εύκολο να δουλεύουν με άντρες, νιώθω απελπισία, μ'ακούς;

-Όταν μου λες ότι ο τόνος της φωνής μου είναι πιο σημαντικός από τα λόγια μου και θες να είμαι ήρεμη όταν μου συμβαίνουν αδικίες, νιώθω θυμό, μ'ακούς;

Και θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δε μ'ακούς...